Gra Endera – Orson Scott Card

Ulubiona seria ? Najlepsza saga książkowa ? Chyba często to mówię 🙂 Gra Endera to pierwsza część sagi Endera – opowiadającej losy chłopca – tytułowego Endera, który już w bardzo młodym wieku staje przed potężnym zadaniem – uratowania świata przed zagrażającą mu wrogą rasą z kosmosu. Brzmi banalnie ? Książka dla dzieci ? Nic bardziej mylnego. Pierwszy raz przeczytałem „Grę Endera” w wieku 10 może 11 lat, zdecydowanie za wcześnie, nie byłem gotowy aby zrozumieć opis przeżyć głównego bohatera. Niedawno wróciłem do serii i nie mogę się oderwać.

Wydawnictwo Prószyński i S-ka

W celu obrony świata przed „Robalami” , bo tak nazywana jest wspomniana wcześniej rasa kosmitów,  przy użyciu inżynierii genetycznej, agencje rządowe „hodują” dziecięcych geniuszów i posyłają ich do szkoły wojskowej, już od najmłodszego wieku zaszczepiając w nich miłość do taktyki, manewrów, rozwoju fizycznego i żołnierskiego stylu życia. Błyskotliwy, młody chłopiec Andrew „Ender” Wiggin prowadzi spokojny żywot u boku rodziców i ponadprzeciętnego rodzeństwa – sadystycznego brata Petera i ukochanej siostry Valentine. Ender jako jedyny z trójki dzieci spełnia wymagania rządu, przez co zostaje wysłany do wojskowej bazy orbitralnej – szkoły, gdzie główny nacisk kładzie się na „gry” – taktyczne i militarne potyczki, przypominające nic innego, jak tylko wojnę. Poddawany ciągłym – zaaranżowanym przez tajemniczych „dowódców” szkoły – testom, chłopiec okazuje się jedyną i największą nadzieją ludzkości na ocalenie.

Umiejętności Endera czynią go szybko szkolnym liderem, przez co jednak skazany jest na ciągłe odosobnienie i szykanowanie. Przez dorastanie w sztucznym środowisku, napędzanym jedynie, jak okazuje się później, jego własnym rozwojem, chłopiec skazany jest na izolację i brak zrozumienia. Jednakowoż, największym wrogiem Endera okazuje się on sam i strach przed staniem się podobnym do okrutnego brata.

Książka zdobyła w 1985 r nagrodę Nebuli za najlepszą powieść oraz nagrodę Hugo w 1986 r w tej samej kategorii.

Orson Scott Card zdołał stworzyć dzieło namawiające do refleksji ale przede wszystkim, pozwalające na wielokrotne dochodzenie do różnych wniosków i zauważanie nowych interpretacji utworu.

We współczesnej Polsce nie musimy na chwilę obecną martwić się o wojny, z drugiej strony nigdy nic nie wiadomo 😉 „Gra Endera” skłania do postawienia się w roli głównego bohatera i zastanowienia się nad tym, ile tak naprawdę powinniśmy oczekiwać od żołnierzy i od nas samych.

Gorąco polecam. 9/10 .